تحول سریع و رو به رشد سرویس های ارتباطی موجب گرایش شرکت های ارائه دهنده خدمات ارتباطی پایه به استفاده از تکنولوژی جدید و پرسرعت برای پاسخگویی به نیازهای مشتریان خود شده است . بستر سیم مسی به دلیل داشتن محدودیت های فراوان از جمله محدودیت فاصله و هزینه بالای اجرایی و نگهداری ، دیگر گزینه مناسبی برای روند رو به رشد به نظر نمی رسد . در نتیجه رویکرد جدید شرکت های مخابراتی در دنیا استفاده از فیبرنوری تا چند متری سرویس گیرنده است . در این نوشته ابتدا به شرح مختصر اصطلاحات رایج در شبکه دسترسی فیبرنوری و سپس سرویس های قابل ارائه ، کاربرد ها و مزایای آن خواهیم پرداخت .
با توجه به محل قطع شدن فیبر نوری، انواع مختلف فیبر به محل مشتری طقه بندی می شود:
FTTP یا Fiber To The Premises:
نوعی ارتباط مبتنی بر فیبرنوری است که در آن فیبرنوری از طریق شبکه توزیع نوری از دفتر مرکزی به محل مشتری کشیده می شود.
FTTH یا Fiber To The Home:
یکی از مطرح ترین و پرکاربردترین توپولوژی های ارتباطی ارائه پهنای باند بر بستر فیبر نوری، تحویل فیبر به خانه است. FTTH فناوری ای است که در آن فیبرنوری از دفتر مرکزی به مرکز ارائه دهنده خدمات مخابراتی و سپس از آن جا به منزل یا دفتر کار کشیده می شود. وقتی سیگنال به محل مشتری می رسد، به روش های مختلفی از قبیل استفاده از کابل اترنت، کابل کواکسیال، ارتباط بیسیم و یا فیبرنوری به اشتراک گذاشته می شود. ارتباطات پهن باند فیبر به خانه، یا همان FTTH ، معرف ارتباطات کابل فیبرنوری برای اماکن به صورت اختصاصی می باشد. به طور کلی این سیستم ها که بر اساس نور هستند، می توانند انبوهی از اطلاعات از قبیل: تلفن، ویدیو، داده و … را به صورت کارآمد در مقایسه با شیوه سنتی یعنی استفاده از کابل های مسی با قیمتی تقریباً مساوی انتقال دهند. FTTH برای کارکردن به هر دو شبکه فعال (Active) و منفعل (Passive) نیاز دارد.
نکته: وقتی محل مورد نظر معنای گسترده تری از منزل و دفاتر کار کوچک داشته باشد عبارت های دیگری به کار برده می شود که در ادامه می آید.
FTTB یا Fiber To The Building یا Fiber To The Basement:
در این روش تا مرز ورودی ساختمان تجاری، مسکونی، صنعتی و یا زیر زمین ساختمانها فیبرکشی انجام می شود و اتصال نهایی به هر واحد مسکونی با استفاده از فناوری های دیگر و به وسیله سیم مسی به مشترک سرویس تحویل می شود. این روش معمولا برای ساختمان های چند واحدی مورد استفاده است. در این مدل ارتباط نهایی از طریق هر روش غیرنوری مانند کابل اترنت، کابل کواکسیال و ارتباط بیسیم برقرارمی شود.
اتصال شبکه فیبرنوری به کابینت های دسترسی
اتصال شبکه فیبرنوری به توزیع کننده ها (Active node)
